../
Geceye mülteciyiz bir çoðumuz
Ondan gecenin boynu hep bükük.
Çünkü içinde hüzün, keder ve yaralý insanlarý saklar...
Uzun zamandýr
Gecenin koynuna gizlenip
Takvimleri tutuyorum özlemin avuçlarýnda
Akasya kokularýnda Temmuz’u demleyip sen diye içiyorum
Kim bilebilir
Gecenin koynundan sað çýkýp, sabaha sarýlacaðý mý
Ölümcül bir senfoni saklarken yaðmur sesinde
Geceyi çekiþtiren ay ve yýldýzlarýn elinde
Dudaklarý morarýrken bulutlarýn
Bu kadar ürkek
Bu kadar kýrýlgan olmama raðmen
Hayatýn avuçlarýnda dimdik ayakta kalýþým
Kendime ve sana inancýmdýr...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.