Ya da; yaaaa!
’caným caným’ dedi çocuk
bu gürültüleri silmeyecek masaya býraktýðýn bu ’su’ sesi
’s’ sesi, ’ssss’ sesi,
adam dur, bu neyin nesi..
’caným caným’ dedi adam; þu tabak ne çok baðýrýyor
bütün haritalarý kirlendi korkudan
dün yola çýkan umudun
sen o ’ssss’ yi al da ’taa’...’taaa’...
sabah çatýya kondu, görmedi dibindeki karanlýðý
adamla çocuk birbirine sarýlýp uyudular
ayný rüyada uyandýlar,
yýllardýr hep ayný rüya!
-sen þu evlenen, çoluk çocuða karýþan,
çoluk çocukla birleþen
sonra çoluk çocuða bölünen adamýn rüyasýný gör
-ama yaaaa ! hep ben mi göreceðim o adamýn rüyasýný
-ben mi görecektim, unuttun mu, ben çocuðum, benim ellerim mor
’Çay’ diye uyandý adam.çocuk kalbini tuttu.durmuþ muydu?
ölmemiþ miydi bugün de?
’sevinme, ölmeyeceksin bugün de’ dedi adam.çocuðun elleri koptu.
evin kedisinin midesi bulandý korkudan, kapýya koþtu..’çay, çay, çay ! ,
bu bardak ne çok baðýrýyor. konuþ çocuk , konuþmalýyýz.yoksa öldürecek bu ses
-ormanlar yok olmasýn, bütün insanlar ölsün
-ben bir aðacým, içime eðileceðim
-bütün insanlar ölsün, hepsi ölsün, dibime eriyeceðim.dibin?
-saçmalýyorsun , korkutuyorsun beni’ dedi çocuk.adam utandý.
-akþam oldu mu?
-sabah olmadý ki
-þu perdeleri neden hiç açmýyorsun
-ben açamam, benim ellerim mor
-sabah yürüyüþü yapardým eskiden ne güzel.elimi tutar sürüklerdin beni maviye, insana , inanca ah ! kötü davrandýn kendine , kötü davrandýk sana, hepimiz bir olup ellerini..ellerin ah, ellerin þiþti, ellerin büyüdü, ellerin küçüldü , ellerin yandý , ellerin dondu, ellerin mor
ne kadar mor, ne kadar mor, mor, nerede yine ellerin?
..derken, kapý çalýndý. saat 12 mi? müezzinin sesi miydi? öðlemiymiþ , hý?
- ben Tanrý’ya inanýyorum
-ben inanamayacak kadar büyüdüm.ben inanamayacak kadar yoruldum.üzdüm seni.
- bilyelerime de inanýyorum ki ben
-utandýrýyorsun, bu nereden çýktý þimdi.hem senin ellerin mor!
-babacýðým, biz bindik, gidiyoruz ;sevgimizdesin ! babacýðým, ayrýldým,sana geliyorum ! babacýðým, devletin kara tahtasýna tebeþir oldum eriyorum.gözlerimle geliyorum.
’bu sesleri de alýp götürseydiniz ya ’ diye baðýrdý adam.çocuk aðladý. ’aðla maaa’ dedi adam.sustu çocuk, yastýðý tekmelemeye baþladý. ’yap maa’ dedi adam. çocuk oturdu.bir þarkýya baþladý; ’’geldiðimizde/ otlar yemyeþildi/ ve kuzeydeydi güneþ...’
’aðlat maaa’ dedi adam.yýllar böyle geçti, yýllar böyle geçecek, büyü artýk ya da öl..
kendine ’baþlat maa’ dedi adam.küstü.sadece gözlerini alýp kütüphaneye geçti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.