1915 Çanlar Hiç Susmadı

çocuktum
dört din kadar geniþ avlumuzda
komþu çocuklarýn sünnet düðünleri
ve daðýlan yemekler, çekilen halaylar
damýmýzdan geçen peygamber hayaletleri
çocuktum
ve çamurdan oyuncaklarýn hatýrý için
sünnet olmak isterdim bir kilise önünde

çanlar hiç susmadý

çocuktum
annem bir çok anne ile karýþýp
bir çok mezara anne olmaya gitti
babam mezarsýz. babam, ah paþam
sünnet ettiler beni bir caminin önünde
ne yemekler ne çekilen halaylar
sadece gözlerimin önünden geçen çamur peygamberler

çanlar hiç susmadý

çocuktum, içimde bir kilise ile
çocuklarýmýn çocukluklarýnda kaldým
Allah hep birdi ve ben hep çocuktum
ve çocuklarým ölmesin diye
Ýsa’ ya susup Muhammed dedim
Muhammed, habibim, görüyorsun ya
içimde hep bir kilise.

çanlar hiç susmadý..

torunlarým geçerken kilise önlerinden
ben garip, Allah garip, Ýsa garip,
Muhammed küskün Muhammed garip
1915’ ten beri içimde hiç susmayan
bu çanlar garip
çocuktum, çocuðum
geniþ bir avlunun düþünde
hiç büyümemek garip.

lokman kurucu
Sosyal Medyada Paylaşın: