Beni býrak hala biraz Eylül’üm Saçým daðýlýnca kýzýyorum Artýk boþ geziyorum Evi toplamaz oldum Balkon tozlu Solmaz dediðimiz gül kurudu Vazo düþtü Yer su oldu Beni býrak hala biraz küskünüm
Çölde kuma hasret bir aþktý bizimki Ben hep tek tane olurdum Sen hep fýrtýnayla savururdun Bir araya gelmezdi kum tepeleri Kaktüsün suyunda diken batýðýydýk Ýçen olmaz içse kanardý Suya kanan olmadý
Ve ben bir daha senin için kanamadým
Son kez gelme olur mu Bu yürek kan revan ve durmadan büyüyor Ýçine birkaç acý alacak kadar zengin Mutluluðu süzecek kadar delik Delilikten konuþuyorum bu ara herkesle Sanrý hayali sanýrým seni Ve bakarsýn çýldýrýr giderim Son kez gelip gitme olur mu
Bu yüzden artýk býrak beni Hep Eylül’üm biraz da deli Kandan bir oda yaptým kendime Kanýyorum her yer kýrmýzý Kanýyorum içerde sen Yok, yok görünmesen dinecek bu acý En iyisi hiç gelme Zamaný gelir gider sonbahar Buralarda onu bekleme
e..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.