Tut ki Ucuna çýkalým göðün Yer sarmaþ dolaþ olmuþ zamana Tut ki Maviyi çalayým gözünden Karanlýk kuyuda ýþýk yakmýþ alacasýna
/
Semayý sevdiðinden beri Derin izi benim Elim bulut Gözüm yaðmur Saçým biraz rüzgâr dedim Uçurtmaya kuyruk Külaha yalan oldum Sonunda göðe ulaþamadan vuruldum
/ Yoruldum /
Umudumun dilini kesitiler Göðün ucu yok yârin gözünde mavi Silinir bu aþk rüzgârla gider dediler Baðýrdým Duyan olmadý ya birer birer Öldüler
/
Saçým biraz rüzgâr Elim bulut Gözümde yaðmur Sema benim Yârin gözü mavi umut Göðün yüzü sen onlarý unut
/
Ya da býrak Ben tutayým ki Ucu yakalansýn göðün Mavisi Kehkeþanlara kaçsýn Tutayým ki Martýsýna takýlalým Onlara masalýn sesini anlatsýn
e..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.