Umudun yeþerttiði kardelenler hep açar
Gökte çoban yýldýzý yol gösterir ki naçar
Gün geceye düþerken sevgi hýrsýzý kaçar
Gönül sevgiye araç vuslatýn eþiðinde
Fýrtýnalar koparken sevda can beþiðinde
Bülbül gülsüz ötmezmiþ sohbet gecelerinde
Yâr ise dilsiz kalmýþ sevda hecelerinde
Bulamadým kendimi aþk bilmecelerinde
Gönül tatlý söze aç vuslatýn eþiðinde
Fýrtýnalar koparken sevda can beþiðinde
Trenimiz kalkacak öðrendin mi saat kaç
Vuslat yolculuðunda aþkýmýz akçaaðaç
Kýzýl saça yakýþýr papatyalardan bir taç
Gönül dinlemez yamaç vuslatýn eþiðinde
Fýrtýnalar koparken sevda can beþiðinde
Yürek alýþýr denir beklenirse her vuslat
Bensiz akþam olurken yüzüne vurur haslet
Ah yâr! Kalbine sabrý nakýþlar edip iþlet
Gönül sükûta muhtaç vuslatýn eþiðinde
Fýrtýnalar koparken sevda can beþiðinde