YAŞATANLAR UTANSIN
Sormayýn insanýma,
Ýstenilen biraz huzur, bir nefes,
Yaþamak olmaksa, altýndan bir kafes,
Bu zulmü insanlara yaþatanlar utansýn…
Deryayý yapsan okyanus kimene,
Sanki oturuyor vicdanlar çalýya dikene,
Terkedilmiþ tüm insanlar kaderlerine,
Bu zulmü insanlara yaþatanlar utansýn…
Paraya tapýp, insanlýðý yok sayanlara,
Allah korkusu olmayan bu insanlara,
Beddua etsem, az gelir bu vicdansýzlara,
Bu zulmü insanlara yaþatanlar utansýn…
Dostluk, barýþ varken yaþanacak sevgiler,
Olsun birlikte tüm ýrklar, sevecen gönüller,
Solmasýn yüzler, dünya bahçesindeki güller,
Bu zulmü insanlara yaþatanlar utansýn…
Ayhan ÝÇÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.