banka memuru bilge hanıma gönderilmeyecek mektup

I

bu günlerde hüzünlenmekte gelmiyor insanýn içinden
gülmek bir de aðýz dolusu gülmekte yok
þimdi her þey sustuklarýnda mý saklýdýr
hep ayný yere bakan insanlarýn farkýndalýðý?

hep ayný yere bakan insanlar ne görür bilge haným
hep ayný yere baktýðý uzaklýðý mý?
yalnýzýz iþte bilge haným yalnýzýz
tepeden týrnaða yalnýzýz

þimdi içimi bir bozguna erdirir ilkyazýn telaþý
damaðýmda sýzlayan eski bir türkünün tadýdýr hasretim
çok yaþar dediðim dostluklarýn ömrü
en fazla üç gün sürüyor
iþte yine aldandýk bilge haným

oysa özgürlük, herhangi bir þeye
körü körüne baðlanmak deðil
özgürlük insanýn içinde zaten var
ruhumuzu da satýn alamazlar ya!

hiç anlamýyorum þu yalnýzlýðýn dilinden
oysa yalnýzlýktýr biraz da insaný öldüren
neye benzediðimiz hiç önemli deðil
insana biraz yalnýzlýk gerek
ve biz hepimizi biraz yalnýzlýða benzeriz

yazýn bir yere bunu da bilge haným
bir kenarda bulunsun isterim
yalnýzlýðýnda bir dili var
ve yalnýzlýktan öðrendiðim bir þey var
yaþadýn mý yalnýz yaþayacaksýn
fýrtýnalý ve sessiz bir aðaç gibi dik
dingin ama gözü pek bir býçak gibi soðuk

“ne olabilir ki gözyaþýnýn sebebi
yaðmurun beklentisinden baþka
çiçek açmak istiyorsan gözyaþý dökeceksin
yaðmur olmak istiyorsan öleceksin”

bana öyle bulutlu gözlerle bakmayýn bilge haným
ve dünya hiç de öyle sandýðýnýz kadar güzel bir yer deðil
her iþin baþý saðlýk, her kötülüðün babasý kapitalizm.



II

adýný bilmediðim her þeye yabancý oldum ben
kokusunu duyduðum çiçeklerin hep özel olduklarýna inandým
okudum, okuduðumdan ne anladýðýmý öðrenmek için
anladým, her þeyin bir dili ve sesi olduðunda ki gizli dokunuþu
yaþadým, hiç kabul etmediðim bir þeyin benimseten sabrýný
ve biliyorum hiç bilmediðimi
her þeyi anlayanlarý hiç ama hiç anlamýyorum

tam da þu anda kýpýrtýsýz ve hayalsiz
baþka bir zamandan gelmiþ gibi duruyorken bir köþede hatýralar
ve kýrgýn bir bekleyiþe baðlarken gündüzler gecelerimi
hiçten gelen sesi yankýlanýrken daraðacýna asýlý düþlerimin
bir söz bulup deðiþtireceðim yalnýzlýðýn biçimini
gökyüzüne bakmayý öðreteceðim çocuklara
adýný hep hatýrlayacak deniz…

þimdi bir çocuðun büyümesi ayný, dünyanýn büyümesi gibi erinçli
dünya büyüdükçe biz miyiz küçülen bilge haným?
büyüyor þimdi bir çocuðun gözlerinde dünya
çaðýn lanetli ellerine bulaþmýþ korkularýyla büyüyor
derler ki çocuklarýyla büyür genç babalar
kalbim ki körpe bir çocuk kalbi
erkekler aðlamaz derler, desinler
aðlarsam bir çocuðun gözlerine gömün beni
þimdi bir çocuðun gözleridir dünya.


meriç aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: