Tükenmiþlik aðýr aðýr kemirirken içselliðimi bir sofrada kaybettim belki de uzun uzun koþma isteðimi
-kurtlar sofrasý-
giriþler serbest Çýkýþlar yasak…
aksak bir umutla yarým kalmýþ bir heves bir sofrada belki de ben oldum lades
-kurtlar sofrasý-
Hayallerimi býraktým zorunlu kaldým ben zaten sevmezdim kumarý…
söz gelimi birkaç söz vardý deðiþik birkaç köz bir mangal gibi rüzgar yaptýkça yanýyor, yanýyor
-kurtlar sofrasý-
aç kalkýyorum bir avuç tuz ceplerimde tutup yüreðime basýyorum kimi gecelerde
nasýl bir deðiþkenlik nasýl bir akýþlýk bir tek bir þey vardý
-Kurtlar sofrasý-
inanç kaç parça yetti mi acaba hepsine bir inancým bir aþkým gözlerimden akýp gitti yalan yok severdim yaðmurlarý
bir tutam mutluluk için daðýttým, daðýldým, darmaduman tüterken bacadan duman
-kurtlar sofrasý-
çarptým kalktým vakit gece yarýsý hep bir daha hiçbir kapýyý çalmadým çalýnmadý bir daha þarkým
ve bir yol uzanýyor bilinmez sonu görünmez git git varmýyor git git sarmýyor git git açmýyor güneþ hep kar hep kýþ hep bir kýyamet yalan yok üþüyorum þimdi ama sevemedim hainliklerin keskin soðuk bakýþlarýný
ben zaten koþmak bile istemezdim uçmak isterdim uçmak kim bilir böyle kaç kuþ kaç zayiat...
tek bildiðim geldiðim yöne dönemem dönmek istemem dönmem
bu kaçýncý sönmem kim bilir böyle kaç mum kaç zayiat...
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.