YAĞMUR

Vakitlerden bir sonbahar.
Oturmuþtum bir çýnar dibine.
Yorgundum, vaveyladaydý ayaklarým.
Bir gözyaþý düþtü göðsüme.
Kýzgýndý yukarýdaki çocuk,
Nâralar saçýyordu.
Dolmuþtu iyice, dolmuþtu,
Her yere çýðlýklar atýyordu.
Kýzgýndý en yakýn arkadaþýna, kýzgýndý.
Artýk bunaltmýþtý onu.
Taþa topraða döküyordu içini.
Artýyordu kýzgýnlýðý gitgide.
Dayanamadým,
Koþar adým kaçtým yaðmurdan…




by_death

Sosyal Medyada Paylaşın: