Son defa… Gitmek vakti gelmiþ, kapýmda beni bekler Gözlerin ah o gözlerin, ahu gözlerin Kayboldum içinde… Son defa...
Çaðlamasýn o pýnarlarýn. Vakit geldi iþte. Anacýðým þöyle derdi: insan dediðin bir kanatsýz kuþ, Günü geldi mi gider… Bari son treni de kaçýrmasak… Son defa...
Hayat iþte ertelemeye gelmiyor, Külah da ki dondurma misali, Aðzýný þabburtadarak yalýyordu… Biraz bekletse o da biliyor ki son parasý da eriyip gitmiþ olacaktý. Son defa gözlerin de kayboluyordum… Fýrýndan yeni çýkan sýcak bir ekmek tazeliðinde…
SAYGI VE SEVGÝNÝN ADRESÝNDE BULUÞMAK DÝLEÐÝYLE... Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ali Fazıloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.