söndü güneþ denizin ortasýnda
buluþtu ufuk çizgisiyle
dönüþtü maviler kýzýla
bir gün batýmýnda
sen halâ yoksun yanýmda
üþüyor aþkýmýz
oysa yangýndýr bilmez misin
duyulur kilometrelerce uzaktan
uzak olaný yakýndan sevmektir aþk
yakýn olansýn sana uzak durana
beklersin yaðmurun baþlamasýný
büyük bir tutkuyla
bilirsin ki aþkla ilgisi çoktur
olsa da rengi hüzün
o topraðýn kokusunu özletir
teninin ise aþk
haydi kurtul esaretinden yað üzerimize
seviþsin gözlerimiz birlikte
üzülme ayrý geçen günlere
beraber yaþananlarý hatýrla
ve mutlu ol onlarla
deðiþti her þey zamanla
siyah beyaz bir fotoðrafla
oturamadýk portakal çiçekleri gölgesinde
yaþamla ölüm arasýndaki mesafe gibi
tez geçtiler hanýmelleri beklemede
ey benim derin bakýþlým
eksik yaným
tamlayaným tamlananým
ýþýðým cemrem ilkbaharým
dallarýnda yeþillendiðim
ellerimde sen diye haykýrýp
sensizlikde kavrulan yüreðim
çok ama çok özledim sevdiceðim....
" SEVMEK ÝÇÝN GEÇ, ÖLMEK ÝÇÝN ERKEN..."
Aydýn
Istanbul
04 Haziran 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.