Þiire çaktým kendimi Ateþ aldý yüreðim dizelerle Özlem öyle bir vurdu ki kýyýlarýma Kum taneleri ne ki Bölündüm zerrelerime Ve tuz ekilmiþ yara misali Yandým hasretinle Hatta bir resmin bile yokken elimde Seni çizdim denizlere Köpük köpük koþuyor Dalga dalga vuruyordun kýyýlarýma Yine yasaktý dokunmalar Yine ömrünün yokuþlarýndan yuvarlanýyor Ve yine hasretin koynunda demleniyordum
Ýz düþümler koþtukça peþimden Sancýlý geceler vurdu böðrüme Hayal de olsa sana koþtuðum pencere kenarýna Bir kedi gibi kývrýldýkça Dokunuyordun yüreðime inceden inceden Seni anlattým hep kendime Seni anlattým þiirlere Þiirler hasede durdu da görmedin Ve yasakladým saçak altý seviþmeleri Tavandan indirip göz bebeklerimi Yasakladým gizli gizli aðlamalarý Nafile çabalardý yoran Yine dermansýzým ey ömrü yokuþlum Yine hasreti çaðýran gecelerde
Yokluðun esaretinde sývadým paçalarýmý Dizlerim dermansýzlýða kürek çekerken Dibe vurmak gibiydi hasret Vurgun yemekti resimsiz vakitler Pencere kenarý düþler de bitti Kýrk ikindinin çilingir sofrasýna oturdum Ufuk kesmiyor artýk fondiplesem de Eskiyen zamanda yeni kalmak zor Anýlar eskiciliðe soyunmuþ duydum Ey ömrü yokuþlum Kaç hasret etti gitmelere satýlýþlarým
Ne rüzðarlar estirip Ne fýrtýnalar dindirdim Bitmez sanýlan nice sýkýntýyý Býçak gibi kesip bitirdim Lakin öyle iþlemiþsin ki içime Ýz düþümler bile kifayetsiz Seni çaldým yüreðimin bam telinde Seni söyledim türkülerce Ýçimi dökmekti þiirlere sýðýnýþým Dermansýz dizlerimde adýmlar Sana koþmayý öðrensin Gel ömrü yokuþlum gel Sýðýn þiir koyuma Titreyen parmaklarým Kolumda sýzý kesse de Korkma gel Ey ömrü yokuþlum Ey hasreti güzel ceydam Aþka küstürme beni Gitmelerin miadý doldu Bize sýfýr bir gel alalým
Aydýn Istanbul 05 Haziran 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
can.er Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.