Bir Susuz Mezar Dilenir Gözlerini

"Cehennemden bile kovulmuþ
Ilk günahýn yattýðý derin bir mezardý vicdanýn.
Kalk, doðrul;
Terk et bu þiiri gözlerinden.”


Dikiþ tutmayan kefenimi
Cibrilin uykusunda yanaðýndan akan gözyaþýmla
Islatýp ýslatýp metruk bir kuyuda bekletiyorum
Bileklerimde çürümüþ kelepçelerim ile
Demir ranzalý bir gecemin rükuya varan rüyalarýndan
Anneanemin kaçýrdýðý namazlarýnýn günahýyla uyanýyor
Cümle avlusunda kendine dul kalmýþ yatalak çocukluðum.

Þerha þerha yýrtýlmýþ yüreðimi
Mezcub bir gecede kurak bir aynaya dikiyorum
Yüzümün ucuz yollu makyajý akýyor
Utangaçlýðým için merhamet dilediðim bir avuç topraða.
Þah damarlarýma giden yollara vicdan kelepçesi vurulmuþ.
Annesini kaybetmiþ bir çocuk kadar susuzum þimdi.

Yüzyýllýk bir kapýdan tel’in edilmiþ gözyaþlarýmý
Kuruladýðým merhametsiz bir býçaðýn ucunda
Saçlarýný tarýyordu çelimsiz heykeller.
Uykusuz bir Temmuz gecesinde Kavimler göçü uyurken
Ýdamlýk bir öpüþ susuzluktan can veriyordu bayat dudaklarýmda.

Geceden üstü açýk kalmýþ bir kaylulele uykusunda
Haviye makamýnda geçiyorum
Gözlerinin susuz býrakýlmýþ Sýrat köprüsünü.
Aþkýn ebced hesabý dünden yanlýþ,
Yusufun gömleði kadar utan utangaçlýðýndan.
Ve ayrýlýðý kendine helal,
yüreðini vicdanýma ar et.
Yoksa bir tabuta iki cenaze haram edilmeyecek.

Mayýs- Haziran 2015

Ýsmail Sarýgene

Sosyal Medyada Paylaşın: