Bir Mezarı Bile Yok Kalbimin
“ Ömür tiyatrosunun
Bir mutluluk sena
Sadece sevda rolünü beceremedik;
Oysa her sonbaharda
Kapalý giþe oynardýk
Acýnýn tüm repliklerini...”
Üzerine yanlýþlýkla bastýðým acýlar ifþa ediyor
Kaderimin ötresi unutulmuþ hallerini.
Kýyýsýzlýðým kendi içine göçe zorlanýrken
Esmer bir geceye döküyorum yüzümü.
Hýrpalanmýþ bir gökyüzü terk ediyor beni ilk önce.
Tek kiþilik cümlenin ortasýnda
Kalakalýyorum öylece.
Ucuz yollu kiralýk bir katil dilenirken
Þimdi anadan doðma þiirsizim.
Yanaðýnda Cibril uyuyakalmýþ
Bir ayetin ýslak harflerinde
Kuruluyorum iflah olmaz günahlarýmýn
Cehennem ateþini.
Uykulu bir þarkýnýn dudaklarýnda
Üvey bir intiharý emzirirken
Bir merdiven yalnýzlýðýna gömülü
Kýz çocuðumu öpüyorum
Kýrmýzý kurdelâlý öksüzlüðünden.
Ýçimdeki beni kaybettim,
Þimdi sen kadar kimsesizim.
Gitme bu þiirden;
Etiket fiyatý sökülmemiþ gözyaþlarým
Kör bir býçaðýn yalýn ayak ucunda
Bir türlü kurumayý öðrenemedi.
Keza bir tabutta iki ceset taþýmak
Hala cezbetmiyor beni.
Ki bu yüzden
Gýrtlaðýma kadar cümlesizim.
Susuz bir mezarý
Bir yarama bastýðýmda
Müphem yüzümde
Kýyýsýz bir Cehennem sulanýr
Hovarda gülüþlerimin soysuz cinnetine.
Gölgesiz gecelerde boðulur
Kendi kabir azabýndan korkan günahlarým.
Kanadý kýrýk bir þarkýda uyandýðýmda
Yastýðýmýn altýnda biriktirdiðim
Günahý boyuna bir düþ aðacým
Soyunur merhametsiz gövdesinden.
Kendi suretini unutmuþ bir ayna dirilir
Saðýr yaralarýmýn cenazesinde.
Þimdi ben kadar sensizim.
Sen kadar hiçsiz.
13 Þubat 2015
Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.