Sesimi Soyundum Sesinden / Avuç İçi Özleminde

Bu kaçýncý gece/m yokluðuna vakfettiðim
Bu kaçýncý merhem suskunluðuna þifa eylediðim.
Yarý aksak ,
Yarý argo þiveme aldýrmadan
Yine bir þiirin ar damarýna bastým da geldim sevgili.
Geldim de sesimi soyundum sesimden.
Dudaklarýndan hayata baðýþlanmýþ
Senli bir þarkýnýn notasýnda unuttum harflerimi.
Zamansýzlýðýmýza inat
Gözlerinin hayatýna buladým üþengeç yaralarýmý.


Annemin terli iken su içme tembihlerine aldýrmadan
Kana kana seni içiriyorum
Senin özleminde kan ter içinde kalan dudaklarýma.
Susuzluðum nüksedince en kurak yanýmda,
Uzun soluklu cümleler kuruyor
Senli bir þiirlerimin tam alný ortasýna.
Seni anlattýkça,
Bir köyün þiir yüzlü çocuklarýnýn yüzünde
Unutuyorum yüzümü.
Sahi bu kaçýncý yüz/üm çýkarýp çýkarýp
Tekrar tekrar giyindiðim.
Senin göremediðin yüzümü
Geceye gömüp
Sabahýna yeniden yüzümü yüzüme giyiyorum sevgili.

Diþlerimin en aðrýlý yerine
Adýnýn harflerini þifa diye sürdüm.
Sensizliðimin en ýslak yerine
Gülüþünün en sýcak yerini örttüm.
Sesimi soyundum sesimden
Çýplak alfabemi
Senin adýnla giydirdim.
Giydirdim de seni giyindim üzerime.

Ýçinde adýnýn geçmediði hiçbir cümleye yataklýk etmedim ben.
Senden gelmeyen hiçbir zümreye nüfuz etmedim.
Adýnýn geçmediði hiçbir söze itibar etmedim.
Etmedim de
Senin ellerinden gelen ölüme razý geldim sevgili.
Kendimden vazgeçtim de
Senden geçmedim sevgili..
Geçmedim..


“Affet beni sevgili,
Elerimi tuttuðunda terleyen
Avuç içlerini özlediðim için“

26 Mart 2010

Mavi Bilyeli Adam

Ýsmail Sarýgene


Sosyal Medyada Paylaşın: