Tükeniyorum yar,
Tükeniyor umutlar…
Kanadý kýrýk göçmen kuþlara yoldaþlýktan geliyorum.
Gündüzü olmayan gecelerden,
Aydýnlýðý olmayan yollardan geçiyorum.
Kendimden geçiyorum yar…
Yüreðim bir yangýn yeri.
Geçit vermiyor müdahaleye dar sokaklar…
Tüm köþe baþlarýný hatýralar tutmuþ.
Sensizlik canýmý yakýyor yar,
Caným yanýyor yokluðunda…
Kaçýyorum insanlardan
Ve kaçýnýyorum konuþmaktan…
Konuþacak bir þey kalmadýðýndan deðil,
Konuþtukça anlaþýlmamaktan býktým en çok yar.
Yollara sürüyorum bedenimi,
Bilmediðim kentlere gidiyorum.
Tanýmadýðým insanlardan bile gizliyorum yaralarýmý.
Sonra yaralarýma tütün basýyorum tuz yerine…
Sigara dumanýnda boðuyorum beynimin kemirgenlerini,
Ceplerimden çýkarmýyorum sensizlikten titreyen ellerimi…
Ellerim seni arýyor yar,
Yüreðim seni özlüyor…
Mevsimler bile kaybetti þuurunu yokluðunda.
Takvimler yaz diyor,
Bedenim kýþý yaþýyor.
Üþüyorum…
Issýz bir dað baþýnda,
Yanan ateþe od oluyorum da;
Yine de üþüyorum yar…
Bir demli çay eþliðinde kayboluyorum Cemal Süreya mýsralarýnda.
Fazla þiirden ölen Edip Cansever misali,
Yitip gidiyorum þiirlerin enkazýnda…
En çokta çalan Zeki Müren þarkýsýnda özlüyorum seni yar.
Özledikçe; tükeniyorum,
Tükendikçe; ölüyorum yokluðunda.
Ölüyorum yar…
Taha Yasin YÜZBAÞIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sustuklarımdan tanımalıydın beni... Beni Senden Çalıyorlar Anne… Ne Kadar Sürecek Bu Ahmaklık? Kapatma Kapılarını… Artık Gelsen Diyorum.Ya da Boşver... Evet, Ben Öldürdüm Onları... Zamanla Alışıyorum Herşeye... Herşeyin Ötesinde O'nu Gördüm... En Çok Bir Şaire Yakışır... Oyunun Adı Yok