Durun!! Dokunmayýn sýrtýmdaki yaralarýma, Onlar dost bildiklerimin yadigârý bana… Derdiniz delil ise bedenimi aramayýn boþuna… Alýn yüreðimi, En çok o yara aldý boðuþurken hayatla… Ýþte bir cebimde acýlarým, diðer cebimde hayal kýrýklarým. Boþuna aramayýn üzerimi, Saydýklarýmdan baþka olmadý hiçbir þeyim… Lakin ben yaptým evet. Ben öldürdüm bütün eþimi dostumu… Beynim emretti, ellerim yaptý… Kendi kirlettikleri kanýmla boðdum hepsini, Sonra kimseler duymasýn diye, kalbimin en saðýr yerine gömdüm onlarý... Evet, ben yaptým. Ben öldürdüm onlarý… Üstelik onlarýn yaptýðý gibi deðil… Gözlerinin içine baka baka, Bütün suskunluklarýmý yüzlerine susa susa son kez… Þimdi cezam neyse razýyým. Zaten ben çoktan astým ruhumu daraðacýna…
Taha Yasin YÜZBAÞIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
geceyolcusu0032 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.