Aşk Ben Ve Annem

Ellerim koynumda çöküyor akþam

Saplanýyor yollara ok gibi müjgan

Kulaklarýmda eski yýrtýk bir hüzzam

Masada boþ bir bardak çakmak sigaram




Yaðmur yaðdý þehre akþama yakýn

Toprak kokusuyla girdi bilindik sancým

Keþkeler sorguda ümitler yorgun

Sanýrým ben ben biraz aþýðým



Ayaðým eþikte elim duvarda

Duruyorum öylece kapý aralýðýnda

Mutluymuþ gibi bakýnca buradan

Perdeyi çekmeyen karþý komþuda



Gece iniyor alýþtýrarak karanlýða

Emiyor ayý yýldýzlar,sanki ana kucaðýnda

Kokusu karýþmýþ,ýhlamur akasyanýn

Mevsim yine ilk yaz ve ben betbahtým



Hani anne zamanla geçecekti acým

Sevecektim tekrar en güzel aþka layýktým

Ýçim bomboþ yine bak, aðlamam yakýn

Üþüyorum anne,yetmiyor sýcaklýðýn



Bir ipe dizilmiþ ki gecenin ardýnda gece

Ýnançlar kader diyor,yenilgi ritüelde

Gündüzlerim meze çay saati sohbetlerinde

Mutluluk oyununa dahilim, büyüdüm anne



Boþ duvarlara yine dalacak gözlerim

Tahtýmý yaptýn da anne, ya özlemlerin

Ben ben olamadým hiç,hayallerindim

Sen bende aslýnda anne, kendini sevdin



Ýçimde yeþil bir dal ki gözlerine benzer

Sen çocuk yaným sanýyorsun oysa ki ezber

Bir gün neden þair olduðumu sorsaydýn eðer

Affet beni aþk suçlu benmiþim meðer


Yine senin bilmediðin düþlerdeyim

Bir sýr vereyim sana, perileri var gecenin

Uçsuz bucaksýz bir karanlýk okyanusta

Kabuðunda bir inci gibi anne derinlerdeyim



Ümit SEYHAN

Sosyal Medyada Paylaşın:

Ümit Seyhan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEVGİ BİTTİ Meryemce Aşk Ben Ve Annem Kaptan Babam ve Serçeler İSRA ÖTENAZİ Didar SUS PAYI AŞK-TA MEMNU