Erbaa’da akşam

Erbaa’da akþam olur,
Kar duasýna çýkar çocuklar.
Perdeler hafiften aralanýr,
Donuklaþýr uykulu bakýþlar.
Zikir meclislerinde kurulur halkalar.
Bir kutlu nazarla sýrlanýr,
Kendi sýrrýndan habersiz aynalar.
Erbaa’da akþam olur,
Kar duasýna çýkar çocuklar.
II.

Evlerden dumanlar yükselir,
Evlerden sesler gelir,
Dumanlar kömür kokar,
Nefesler kirlenir.
Benim dumaným da savrulur,
Kim görür tahtanýn içindeki kurdu?
Sessizliði düþünceler kemirir,
Evlerden dumanlar yükselir,
Evlerden sesler gelir

III.

Aðaçlara kuþlar tüner,
Aðaçlara kandiller konar,
Meydanýn soluðu çekilir birazdan,
Birazdan bir kadýn,
Dükkân önlerine eðilir,
Bulduðu boþ karton kutularý,
Buruþ buruþ naylonlarý götürür,
Arta kalaný çöpçüler,
Çöpçüleri de türküler süpürür.

Kaldýrýmlarýn sýrrýný yüklenir,
Bir uðultulu rüzgâr,
Aðaçlara kuþlar tüner,
Aðaçlara kandiller konar.

Sosyal Medyada Paylaşın: