Geceye Dökülen Heceler
Geceye yeniden sis bulutu kaplar
Seni hala býkmadan seviyor bu ahmak
Sen yýllarca Fethedemediðim Ýstanbul
Beni anca bu kederden ölüm paklar
Dengem bozuk , dengesizim
O gün sokakta bana denk geliþin
Engel olur bana cehaletin en gerisi
Sen mutluluða ulaþan yolumun engelisin
Gönül perdem açýlsýn, görünsün kalbin
Eðer bana yer yoksa giderim bilmelisin
Dönen dünyadaki en büyük kaybým
Yalnýzlýk içinde ruhumun ölmesi mi ?
Halimi anlatmaya yetmiyor kelime haznem
Çok uzaktasýn benden, az gel
Gel de karanlýk hayatým ýþýldasýn
Gel de görünsün bütün renkler pastel
Dünden kalan nedir ki yarýn için
Bir iki satýr daha tükettim yarim için
Gittin anlarým da , dönüþün niçin ?
Bitti anlarým da , yanýyor içim
Vardýr her þerrin her hayrýn zamaný
Yankýlandý hüznüm , bu hüzün sana mý ?
Sen yaþamým , müziðim , sanatým
Emin ol bütün yazdýklarým sanadýr
Çin Seddi kadar büyük ruhumdaki katran
Ýçimde büyü ve büyüdükçe katlan
Sana ulaþan yolumdaki hatlar
Kesildikçe yoruldum , kötüye gidiyor ahval
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.