Söz uçurumdan düþmek üzre. Tut onu. Söz, Tutarsan þayet tutulacak dilim ve saðýr heceler konuþacak serkeþçe.
Sabahleyin bir kuþ ötecek camýn önünde Ve söz, Sözüm kalmayacak yerde, Þayet söz uçurumdan düþmek üzre.
Sessizliðin týpký ben Ve ben, Sessizlikle sen arasýnda bir sensizlikte iken...
Kelimeler de aþký anlatýrsa artýk, Vay bizim aþkýmýza vay... Neyse ki söz uçurumdan düþmek üzre, Tutarsan eðer, Þereflenir sözlerim, Tek bir kelime okursan þayet Bir defteri dokumama deðer Ýlmek ilmekçesine...
Ve sen, ben oluverirsin bir anda; Saçlarýnda umut þakýyan. Gülmekse gaye; gülmekçesine...
11.05.2015 05.01
Sosyal Medyada Paylaşın:
Münzevii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.