SEKİZİNCİ NOTA...

Geçirgen gökyüzünün
Kanat bildiðim kollarýnda,
Beyaz, bakir bulutlarýn
Nazarýnda koyu bir gölge adeta
Edilgen zafiyetim.
Týrnak arasý bir bilinmezde
Soyutlarken benliðimi
Somut ve duraðan zaman sihirbazý
Nasýl da öfkeli,
Tedirginliðim kadar bariz
Teðet geçmiþtim oysa öncesinde
Hanidir görmezden geldiðim
Ufkun dalgalarýnda
Damlarken hüzün seyreltisi.

Islak yaðmurun kederli bakýþý
Dokunurken,
Dokunup da yakarken
Tatlý sert dokunuþu varlýðýnýn
Uzak olsa da hissettiðim baþucumda.
Güneþlenirken sefil kýyýsýnda
Ay ýþýðýnýn flörtöz sanrýsý
Ne hoþ gök kubbede
Kayýp giderken peþi sýra o eðrelti düþlerimin.
Nazýnda niyazýnda nice yýldýz,
Bakýp bakýp aðladýðým resmine
Boþ olsa da önümdeki o beyaz sayfa.

Kederli el yazým kadar
Basmakalýp
Belki de azýcýk farklý olmak
Düþen payýma
Hele ki düþmüþse yolum buralara.
Kopuk bir telin ucunda,
O sarý yaprak kadar
Suskun ve öksüz
Ürkünç yalnýzlýðýmýn
Son demi kadar
Ulaþýlmaz iken varlýðým…

Gözümdeki toz bulutunun
Görünmez iken tek bir zerresi
Kayýp, edilgen varlýðýmýn
Bastýðý o tuþ
Ve nezdinde ayný týný
O çýðýtkan dev piyanonun
Kýrýk ayaðý
Ve devinirken notalarýn arasýnda
Haftanýn sekizinci günü
Ve sekizinci nota…

Var olmamýþ bir aþkýn
Ölü kahramanlarý kadar yalnýz
Doðmaksa yeniden
Ölmek de güzel.

Sosyal Medyada Paylaşın: