NEHİRLER DÜŞSE de, SEN DÜŞME!
Gönlümde yolculuða çýkardýðým seni, uðurlayamýyorum.
Git ama yine gel emi!
Dargýnlýk dünyamýza aðýr gelir, sende taþýyamazsýn
Böyle gidiþlerde sevdanýn iki yüzünü de, kara eder
Gittiðin her yerde bir yitik ararsýn
Bulsanda, kaybettiðinin yerini tutamaz
Git ama yine gel emi?
Ne sen beni býrak git,
Nede ben seni azat edeyim.
Kýrýlgan gülüþlerle gelme yanýma
Utangaç bakýþlarla gözlerin özür dilemesin
Söz olsun verilen sözler mertçe tutulsun
Nehirler düþse de, sen düþme emi?
Baðýrarak bekledim aðlayarak bekledim
Git ama git yine gel dedim.
Soluduðun havayý bölüþmeye geldim
Hatýrýný gönlünü sormaya geldim
Kilitli demir kapýlar engel ise aramýzda
Birer birer sökmeye geldim.
Kapýnda yalanan kedilere havlayan köpeklerine özendim.
Denizinde dans eden martýlara özendim
Çatýda koklaþan kumrulara özendim
Hiç biri benim kadar hüzünlü deðildi
Hiç biri benim gibi demir parmaklýklar ardýnda
Yüreði daralan bir hýrsýz deðildi.
Merhametsiz bir yüreðin mayýn tarlasýna düþtüm
Ateþten öfkeden kurtulup
Ýnsanlýk denizine akmaya geldim.
Özlem ÇETÝN/Manisa
25.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.