geceydi gecelerden bir gece ayaz avuçlarýmý dolduruyordu ansýzýn, bir býçak gibi saplanýyordu ellerim duvarlarda, vücudumsa yerde... kalkamadým, kocamýþtým bilmeden, istemeden. belim kamburdu, bu gözler kör yanan bir sevda vardý her yaným kor yanýyordum iþte geç vakit uçuþan ateþböcekleri kadar pervasýz terkeden o yürek hayasýz kapanmaz þimdi gözlerim duasýz ey vefa nedir bilmeyen vefasýz! gözlerim yaþlý, kalbim derinden yaralý hasret geçenden daha vefalý ahh... ahh iþte bu kara gece; sýrdaþým, benim tek yoldaþým
muhammet ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammet şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.