iklimya

Þakaklarý aðarmýþ sarý yapraklý aðaçlarýn da
Ķüser bazen kökleri
Sen sanma ki bir daha bahar görmez
Yine de sevinir gelince nisan
Mayýsta zikreder yaðmur damlalarý gökten
Yeþerir yeniden zaman.

Sen kalk hadi Īklimya!
Ne olur uyan...

Kaldýr baþýný siyahýndan
Oysa ki ne beyazdýr süt tenin
Karasýna deðil
Göz bebeklerin misafiridir ferinde gözlerin
Parýldar
Sen bilmezsin
Senden umut çalar üzerindeki bakýþlar...

Sustur sana þarký gibi gelen Selâ seslerini
Yakýþmaz
Uyuduðun yetmedi mi?
Sevmedim
Hayýr sevemedim!
Bu ölüm uykusunu...

Daha çok vakit var...

Bak Semaya...
Masmavi hayallerin gibi
Duru yüzünün tebessümünü özledim
Sen o daracýk yere sýðamazsýn ki
Dön artýk
Ne yapacaðýmý bilemiyorum...

Ve her þey býraktýðýn gibi
Ben de...
Sahi...
En son okuduðun romaný tamamladým
Genç kýz kavuþamadý sevdiði oðlana
Īyi ki okumamýþsýn Īklimya
Bilirim aðlardýn...

Hoþ keþkelerin en büyük halisin
Aðlasaydýn da
Küsseydin hep veya
Ama....


Þimdi ne denir kadere..
Meleklere karýþtýn sevdiðim
Onlara da þarkýlarýndan söyle
Kamaþsýn gözleri
Güzelliðinle
Hadi Īklimya
Sensiz ben yaþamýyorum ki
Bana da bir mezar seç
Tanpýnar’ýn ruhuna ithaf
Biliyorum
Ölmek için erken
Yaþamak için çok geç...

Sosyal Medyada Paylaşın: