MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HAYDARPAŞA GAR OTELİ -3-
Oğuz Can Hayali

HAYDARPAŞA GAR OTELİ -3-


Uyku denen karanlýk bir Maðradayým.
Tavaný Yorgan gibi çekmiþ üstüme
yam-yassý bir Rüyadayým.
Mekaným Tekdüze.

Ben Zengin,
ben fakir,
ben zayýf, aðýr, hafif, dingin,
ben genç-yaþlý,
güçlü, aciz, kendisi,
kendinin Efendisi.

Kimse birþey beklemiyor benden.
Beni, ben denen de ilgilendirmiyor burada.
Kimseye Borcum yok, Hesap vermeye daha.
Beni ben eden
Kapris, Ýhtiras, uzlaþmazlýklar,
kaçýrýlmýþ ve ulaþýlmazlýklar da
ilgilendirmiyor beni burada.
Tutku, alýþkanlýk, düþünce, mantýk
da baðlamýyor beni orada.
Ben,
ben denen bu beceriksiz Yaratýk,
boyutsuz, sonsuz ve saçma bir Dünyada,
bu Rüyada
bam-baþka biriyim artýk.

Birinci Bölüm
Ç A M L I K
Yer yine ayný;
Haydarpaþa Kültür ve Sanayi Fuarý.
Rüya ayný Rüya;
Fuarda bir Sergi
Konu; Tarihi Tren Müzesi,
Çamlýk.

Dur hele Kara Zurna,
sen hepten sapýttýn artýk!
Bre Haydarpaþa burasý,
Selçuk
Ýzmir-Aydýn Karayolu arasý!
Bu Çamlýk Tarihi Tren Müzesi
de neyin nesi?

Açýklayayým Mirim,
Çamlýk Selçuk’tadýr bilirim.
Kimisi oraya Mezarlýk da der,
görmediyseniz eðer,
gidin
görülmeye deðer.
Yada týklayýn Ýnternetle,
Dijital gezin,
Selamý ola bendenizin.

Giriþte
bizi Karný þiþman ve yuvar,
paslý ve hantal,
bir çift Rayda duran
Kara Tren karþýlar.
Eski bir Lokomativ yani.
Ýster çýk-gör içini,
ister Kol-Dümen oyna,
ister Fotoðraf çek-çektir,
istersende çal Çan;
Dan-diki dan,dan!

Ýlkin Kara Tren, ardý Kömür Deposu,
sonra ikinci Mevki Kompartýman
Çay-Kahve Bahçesi ve Yemekli Vagonu.
oturmuþ Ziyaretçiler seyrediyor bu Oyunu.

Ýkinci Bölüm; Mini Katar
Katarýn Adý; Vatan,
Makinisti; Teknisyen Hasan Karabasan.

Bu Makinist Hasan
Ýhtisastayken birgün Viyana’da bu mini Katarý görmüþ,
Fotoðrafýný çekmiþ, Gece-Gündüz düþünmüþ,
Planlarýný çizmiþ ve demiþ ki;
"- Çocuk-sa-Çocuk,
Tren Garý, Eðlence Parký, Fuar,
nice mutlu insanlar
bizdede var!
Bizde olmayaný yalnýzca;
bu Oturaklý Vagon,
bu arkalýksýz Tabure,
bu 4 Teker Atlý-Karýnca,
bu çift Rayda dolana-dönen Dolap,
bu Tahta-At gibi üstüne oturulan
sýra-sýra Vagonlar,
Vagonlarý çeken mini Katar!"
demiþ,
gelmiþ,
yapmýþ
bir-e-bir aynýsýný
Paydos, Hafta Sonu, Tatilde
Cer Atölyesinde.

O
Dizleri çekik Karnýna,
At gibi binmiþ Mini Katarýn Sýrtýna,
uzun Bacaklarý açýk yanda,
Saðlý-sollu Gaz, Fren Pedalýnda Ayaklarý,
Pabuçlarý Beykoz,
koyu mavi yerli Karamürsel Uniforma,
Kasketi desen; Yeni, kýsa kesik Siperli
Boynunda
Demir Yolu Amblemli Gravat, beyaz Kolalý Yaka,
Makiniste bir hava, Makiniste bir Caka,
Barboros Hayrettin sanki!
Kasýldým-çatlayacak.

Önü Ocak, Kömür atýyor.
Kazan kaynatýyor Suyu, Düdüklü Tencere gibi.
Buhar olmuþ Ýslim sýðamýyor Kabýna, itiyor Pistonu,
Tekere kadar,
gidiyor katar;

"- Sýký tutunun Çocuklar,
Eller önde, Basamak üstüne Bacaklar!" diyor,
Nohutlu, Plastik Düdüðünü üfleyip-öttürüyor,
alkýþlayýp-gülüyor Çocuklar.
Vatan hamle yapýyor bir-ileri, bir geri.
Makinist Hasan
uzun Pergel Bacaklarýyla Pisiklet gibi iki yanlý,
tepiyor Tabaný
itiyor mini Katarý.
Kýmýldayýp, hýzlanýyor Vatan.
Makinist Hasan
Çalýyor Çan;
Dan, dan-dan!
Neþeyle çuflayýp Yol alýyor,
Daire dolanýyor.

Üçüncü Bölüm; Sergi.
Ortada kocaman bir Masa,
üstü Cam, Cemekaný kapalý,
komandolu 4 Yaný,
içi çeþit Model minyatür Tiren;
dur-yavaþ-kavþak Dikkat Levhalarý,
Dað-Tünel geçit veren
kýrmýzý, yeþil, sarý Kontrol-Ýþaret Lambalarý,
Göl, Orman, Tarla, Deðirmen,
ve þirin Ýstasyonlarýyla Evler,
Komandolu 4 Yaný
minik Makinist Eller.

Dördüncü Bölüm; Hangar.
Kapý önünde Sergideki kadar Ýnsan var. Bu sabýrlý Kalabalýk yavaþça Hangarýn Giriþ Kapýsýna doðru ilerliyor. Karþýdan gelen kimse olmadýðýna göre, herhalde Çýkýþ baþka bir Yerde. Ýnsanlarýn bu sakin, uyumlu ve dinlendirici Gidiþi ile, bizde Þiir Tarzýný deðiþtirerek, Kafiyesiz-Hecesiz, vurgusuz ve þaþýrtmasýz bir Anlatýmla Kalabalýða eþlik edeceðiz. Daha doðrusu; Anlatýmý düzleþtirerek, Kalabalýða Ayak uyduracaðýz.(*)

Ben
þirin Martýlarý, önü Dost Dalgalarý,
Dalgakýraný,
Yosunlaþmýþ yaþlý Dubalarý,
Ýsli-pisli kalýn Halat ve Babalarý,
Ýskelesi,
Giþesi,
Rýhtým Kahvesi
ve Büfesi
ile
Haydarpaþa,
eski Ana Gar.
Analar
doðurur, büyütür, bakar.
Bazen Nankör olur Çocuklar!

(*) Digital Sayfamda "Hikayelerim" Bölümündeki "HANGAR" Hikayesinde; Tamir, Bakým, Marangozhane, Makina ve Döküm atölyelerini gezebilirsiniz.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.