EMİ!

Ne ki ayýn þavký? Nuruyla eþsin
Ýçimden dört mevsim, çýkma sen emi
Batan grubumda, doðan Güneþ’sin
Nurdan sarayýmý, yýkma sen emi!

Ben senin aþkýnla, hepten ölmüþüm
Ne tebessüm ettim, ne de gülmüþüm
Kendi öz canýmdan, caným bilmiþim
Acý bana n’olur, sýkma sen emi!

Merhem kabul etmez, yaram kanýyor
Kalbimde her vuruþ, seni anýyor
Sensizliðe hasret, içim yanýyor
Ben zaten bitmiþim yakma sen emi!

Yalancý söz verir, sözünde durmaz
Dostlar yüze söyler, arkadan vurmaz
Baþý derde sokan, sorular sormaz
Sýrtýmdan hançeri, çakma sen emi!

Bu can senin için, her zehri tadar
Yetmedi; üstelik, canýný adar
Çektiklerin yetti, daha ne kadar
Düþünüp kafana, takma sen emi!

Necati derdiyle, dert kattý sana
Sende þekillenir, maddeyle mana
Hayalimde öptüm, ben kana- kana
Hoþ sohbet etmeden, býkma sen emi!

Necati OCAKCI
18. 05. 2015
Antalya









Sosyal Medyada Paylaşın: