Seni Seven Öldü

Bazen düþünüyorum.
Hayat’mý çok acýmasýz yoksa ben mi.?
Galiba hayatýn bu acýmasýz üçgeninde
En dar köþeye yatýrýlmýþým.
Nefes alayým derken daha çok nefessiz kalýyorum.
Yaþamak çok ayrý yaþayamamak çok ayrý
sen varken senin yokluðun gibi
Nefessiz kalmak’mý bu yoksa sensizlikte acý çekmek’mi
Geçmiþe dönüp bakmak istedikçe sen geliyorsun aklýma
Hani O gidiþin vardý’ya ardýna bile bakmadan
Yüzüme tek bir söz söylemeden
Gidiyorum demeden gidiþin vardý ya
Ýþte hep geri dönüþünü beklediðim andý giderken
Seviyorum aslýnda sensizliði yaþamayý bile
Kendime küfür edesim geliyor çok zaman
Ulan diyorum gelmiþini geçmiþini..
Kalýyorum orada..
Sanki donuyorum dudaðýmdan tek bir söz çýkmýyor
Sana ait tek bir cümle ifade edemiyorum.
Seni anlatmak çok zor anlatamýyorum.
Seviyorum deli gibi seviyorum.
Ölürcesine seviyorum belki ama grurumun önüne geçemiyorum.
Bu kaçýncý gidiþ’indi bilmiyorum.
Acýnasý bir haldeyim gerçekten
Acýmak bu olsa gerek
Acýnasý bir haldeyim..
Elimi açtým sevgi veren olmadý.
Oysa sana açtýðým avuçlarýmý sevgiyle doldurur’dun sen hep.
Yalan’mý idi yoksa.
Gidiþinden anlamam gerekirdi deðil’mi .
sen gibi her þey yalandý iþte.
Þimdi sus ve dinle.
Sessizliðin þarkýsýný söylüyorum sana.
Dudaðýmdan çýkacak iki mýsrayla ifade edeceðim sana aþký.
Sen aþktan anlar’mý idin
Anlamazsýn sevmedin ki sen..!
Gülen gözlerim artýk solgun bakamýyorum ki.
Tek bir cümle kaldý..
NEFRET..!
Nefret etmekten utanýyorum.
Acaba diyorum çok mu sevdim.
Yok olmasý gerektiði kadar sevdim.
Kendimden bile çok sevdim.
Öyle çok sevdim.
Deðer bilmedin yaþamadýn beni anlatamadým sana kendimi.
Galiba tek suçlu ben deðilim.
Sen ve senin gibiler’de suç var deðil mi?
Unutulmaz anlar bestelemek istiyorum þuanda.
Hatýralarý köþelere sýzdýrýp.
Böyle kalsýn köþelerimde.
Sen bir gün gel onlarý toparla yerinden
Bana geri sun Altýn tepsiler içerisinde.
Kendimi sarayda yaþayan bir kral gibi hissedeyim.
Kraliçem sen ol..
Ama çok geç oldu biliyor musun.?
Kral olmak için önce kalpleri fethetmek gerekiyormuþ.
Ben senin kalbini fethe’demedim bile.
Seni fethe’dememiþken kime hükmedeceðim.
Kime savaþ açacaðým.
Kimi yeneceðim..
Kendimle savaþ halindeyim.
Kendimi yendiðim gün inan bana önümde kimse duramayacak.
Hatýralarý atacaðým bir bir sensizliðin denizine.
Olmasý gerektiði gibi olacak.
Belkide boðulacak,sevecek,sevilecek..
Ama olmasý gerektiði gibi olacak
Boðularak ölecek..!
Týpký ben gibi..
Bende öyle ölmüþtüm çünkü.
Bitti demek istiyorum sana.
Ben bu hale düþecek adam’mý idim demek istiyorum.
Sana hakaret etmek istiyorum ama
Deðmeyecek kadar umursamaz bir adamsýn.
Adam bile denmez sana..!
Þimdi otur þöyle karþýma.
Dinle..
Sadece iki þeyden oluþan gözyaþýmý sunacaðým
Nefretinden aþkýma zincirler vurdum.
Þimþekler çakarken beynimde.
Acýnýn yaðmurunda ýslandým.
Üþümedim Üþütmedim..
Tane Tane yaðarken üzerime sen.
Ellerimi semaya açarak haykýrdým.
Dönme geri sevgili dönme.
Seni seven ÖLDÜ..!

Emre ÖZKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: