Vur Kalbime O Kara Gözlerini
Oysa ne hayallerim vardý hepsi sana dair.
Korkupta kaçan bir çocuk gibi gitmeseydin.
Sana aþkýný þikayet edecektim.
Ama yoksun hiç olmadýðýn kadar yoksun.
Yokoluþlarýmda hep sen varsýn.
Kaybettiðim gözlerimde þimdi yok.
Seni arýyor hiç bilmediðim bilinmezliklerde.
Belkide bilmek istemediðim yerlerde.
Yüzme bilmiyordum ama aþkýnýn denizinde boðulmaya bile razýydým
Derinden bir kayboluþ yaþamak bu olsa gerek.
Her defasýnda olmayan seni hep varsaymak.
Yaþayamadan seni yaþanmýþlýklarýma yazmak bu olsa gerek.
Derin derin nefesimi çekmek vardý þimdi içime.
Sana olan öfkemi bitmeyecek nefret dolu sözlerimle yüzüne vurmak için
Duygu hapsime artýk son veriyorum.
Kendimi azad ediyorum bu aþktan.
Yoruldum senden olmayan aþkýndan.
Biçare olmuþ bir berduþ gibi yaþattýn bu hayatý
Nefes almaktan býkarmý bir insan..
Býktýrdýn.!
Þimdi haince kazandýðýn bu savaþýn zaferini.
Kadeh kadeh bedduami içerek kutlayabilirsin.
Korkma sarhoþ olmayacaksýn.
Baþka kollarda ayný senin bana yaptýðýn gibi.
Yalan aþklarda her gün bensizlikle yavaþ yavaþ eriyip tükeniceksin
Bir gün gelicek yokoluþunu elbet bu gözlerde görecek.
Sanma ki beni mutlu edecek.
Aksine senden daha çok öldürecek.
Seni sevmek kaderimdi.
Kadersizliðim beni öldürecek.
Öldüremediðim tek gerçeðimle kalbine gömüleceðim.
Sana olan ve senin yaþatamadýðýn masum sevgimle.
Þimdi vur kalbime o kara gözlerini.
Beni yalnýz onlar öldürür.
Emre ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.