Ben Her Gece...
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Teselliden baþka yoktu benim arkadaþým.
Issýz ufuklara bakýþým,
Hep ondandý, hep ondan.
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Sevdiðimi, ýþýðýmý yoldaþýmý arar iken,
Ruhumu yalayan umut rüzgarlarý,
Beni býrakmaz, çepeçevre sarýverir dört bir yanýmý.
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Gözyaþýyla yoðurdum yalnýzlýðýmý,
Gözyaþýyla daðýttým efkarýmý.
Her damlaya yazdým aðýdýmý.
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Allah’ým! Bu bekleyiþ böyle sürecek miydi?
Yoksa zindan odalardan, göstermeyecek miydin ýþýðýný?
Taa ki, o müjdeli rüyayý görene kadar,
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Evet! Artýk güneþ doðmuþtu rüyamda...
Beklediðim, umudum doðmuþtu.
Yepyeni bir hayatýn baþlangýç basamaklarýna kadar,
Ben her gece, karanlýk gecelerin nurlu sabahýný bekledim.
Aydýn Çetiner
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.