K’öksüz

aklýmdan zývanadan çýkmýþ yarým yamalak cümleler
akþam üstlülerim biraz günbatýmlarý sürüyor kýþ günlerinin uyuþukluðuna
baharýn geliþene tezattý elveda deyip gidiþin
bir türlü aþýna olamadý gözlerim sokak aralarýnda gölgenin kayboluþuna
þimdi dilimdeki sözcükler isyan edip dökülürken kaleme
uzak diyarlara alýp gitsin diye bir kelebeðin kanadýna yazýyorum ayrýlýðý

sardunyalarý sevdiðin için renk kaçkýný bir mevsimde sararýp soluyorum
ellerin dokundu diye öptüðüm sonbahar yapraklarýný
yaz günlerinin eskide kalýþý gibi senli günlerimin eskide kalýþý
kuru bir çölde göz yaþlarýmla tomurcuklanýr kasavet çiçeklerim
bulutlarýn kararýp gözlerime yaðmur oluþunu
gidiþindendir diye anlattý sokak serserileri
þehirler k’öksüzleþiti

hýçkýrýk boðarken gecelerim kadýnlar kýsýrlaþtý
asýlsýz söylemler asýldý dudaklarýma
seni söyleyip, benim inandýðým
mesela gelme derken yaralarým, gelme acýtma
gözyaþlarýmýn içinden geçerken hayalin oysa ne çok çaðýrmýþtým seni

aklýmýn haykýrýþlarýnýn bahanesi olurdu bebek ölümleri
cinnetlerim sorgulanýrken bozardýn dudaklarýnýn mahremiyetini
ey gölgesine hayatýn anlamý dediðim
kimin gölgesinde avunur gözbebeklerin
aklým almýyor beni unutkanlýðýný
gitmeye ayarlanmýþ saatlerin dilsizliðine, sessizliðini tutsak ediþini
doðuþumda binlerce yýlýn aðýrlýðý
tüm insanoðlunun varoluþunda kayýtlý aþk sendromlarýmýz
yabancý deðildi Adem’in Havva için aðlayýþýna
Havva’nýn yüreðini avuçlarýna alýp tanrýya yakarýþýna
kaç asýr geçti hep ayný hikâye
ölüm adý yoklarýn seferberliði idi
bir top kefen birde yokluðunun acýsý çok derin batmýþtý yüreðime

Sosyal Medyada Paylaşın: