ŞİİRLERİM MÜSAİT AYRILIĞA

sevgilim bir damla göz yaþýndan ibaret
lemide

kapýda rüzgar
saat þafaða çeyrek var
tükeniþlerime þahitlik ederken duvarlar
yalnýzlýðým parmak uçlarýmda sarhoþ
haykýrýþlarým sendeliyor þerefine
sen sýrata yüz sürdüðüm kabir taþým
suçsuz günahlarýmýn vebali
bu gece mezar taþlarýnda tükeniyor gözlerimin rahmeti

þimdi þiirlerim müsait ayrýlýk yazmaya
geceleri bir kadeh rakýyla haykýrmaya
içimde karanlýk bir kuyu
cümleler ben kadar kýrýk dökük
her sokak ben kadar ýssýz
þehir çaresiz
sokaklar dilsiz
ben yersiz
ben yurtsuz
gözlerimde havalanýyor uykuya hasret kuþlar

yataðýma kalan kokun
lekelemiþti bugünümü, hatýralar arasýna yazmýþtý dünümü
oysa ne hayaller beslemiþtim sana,
bana dair
þimdi yangýn yeri yüreðim aðýr yaralý
her þeye herkese kapatýp kapýmý
biraz arabesk takýlýrým
doya doya aðlarým sanmýþtým bir þarap þiþesine
olmadý takýlýp kaldýn boðamýza
artýk ben senin unuttuðun bir þarkýda ayný dize
söylesene
kulaklarýmdan inerken rüzgarýn þarkýsý
ayrýlýkla seviþir kelimeler, dilime dolanýr tümceler
soður yüreðimin cehennemi
sana dair
hüzünler deviriyorum her gece

þimdi hangi harfe dokunsam içinden sen geçiyorsun
aðýr acýlar doðuruyor þehrin sokaklarý
dilim küfürler býrakýyor caddelere
bir nüshasý daha yok yalnýzlýðýmýn
bir jilet ýþýltýsýnda aydýnlanýyor yüzüm
içimde cehennem artýðý yalnýzlýklar
parmak uçlarýmda son buluyor hayatýmýn çizgisi
artýk kesip çýkarttým kendimi tüm fotoðraflardan
sen boþ ver
yüreðinin uçurumlarýndan atmýþtýn zaten beni
titreyerek çözerken bir kadeh þarap dilimi
þehrin çöplüðünde açlýktan ölen düþler
bakma yüzüme düþen rutubetlere
þimdi aðýr aðýr çek perdeleri yalnýzlýðýmýn üstüne

Sosyal Medyada Paylaşın: