Bana SEN Olmuş Bir ŞİİR...

…
Halüsinasyon misali sevmelerim var benim memur bey!
Peþinden koþtuðum hiçbir aþka yetiþemiyorum!
Beni sevmediðini söylüyor ama seviyormuþ gibi yapýyor…
Kafamýn içinde intihar eden þarkýlar var!
Bütün sigaralar dudaklarýmda can veriyor…
Gördüðüm hiç bir þey gerçeði yansýtmýyor!
Sadece zaman geçiyor…
Karþýmda baþka biri duruyor;
Aynadaki beni tanýyamýyorum!
Halüsinasyonlara uyandýðým sabahlarým var,
Týmarhanelere kapatýyorum düþüncelerimi;
Ölülerle konuþuyorum sonra!
Aklým bir avuç ölüm!
Uçurumlarda yürüyen aðaçlar duyuyorum…
Sað elim sol ayaðýmýn adýmýna denk gelmiyor…
Ben sana zil zurna artçý bir sarsýntý;
Ve bütün þiirler koca dünyaya gebe!
Ben sana týklým týklým deli!
Kalbimse bana bir avuç gürültü…
Halüsinasyona baðlý yazýlar yazýyorum…
Deli dolu bakýþlar;
Ölümbaz kaçamaklar,
Sevmeye yetmeyen ömürler;
Yolda kalmýþ cesaretler,
Ve sana dönmüþ bir kalp;
Sana dönüp, SEN olmuþ bir þiir…
Bana SEN olmuþ bir ÞÝÝR…


Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın: