GÖNÜL BAHÇEM...
Zamanýn ördüðü, benzeþtiðimiz
Ve ayrý düþtüðümüz,
Betimlemesi imkânsýz aþklarýn sýradanlýðýnda
Susmak adýna olsa da tek telaþým
Geçip gitmekteyim gün gibi.
Eremeyeceðim yarýnlarda
Mucize kabilinden de olsa
Tutunmak düþme pahasýna tepetaklak,
Kýymete biner miyim bilmem
Vermezken tek bir ödün.
Günü kurtarmak deðil inan ki amacým
Ne bir tas çorba ne de mükellef bir ziyafet
Bölüþmek sadece tek lokmayý
En az üzünçleri ve o densiz dünleri
Pay etmek yürürken ayný köprüde.
Hanelerinde ne çok sýfýr gizli ümit bildiðim
O yordanasý düþler her gece konuk ettiðim.
Hecelerde gizli satýr arasý aþklar
Ruh nasýl yorgun bir bilsen
Nöbette aralýksýz misafirliði
Çok uzun sürdü bu sefer inan ki
Biraz hüzün biraz elem
Nerelerde gizlendiyse o mel’un
Bitimsiz dertler
Her ne kadar çoðunun nazarýnda
Fazlasýyla müphem.
Bak, ayýrdým ayrýk otlarýný
Nasýl temiz ve ferah þu gönül bahçem.
Yol verdim maziye
Örümcek aðý kadar karýþýk
Ve sýrnaþýk ne çok i mge
Bu yüzden sýkýlganým belki de.
Çözerken tekrar dolanan
Dolanýp da ayaðýmýn altýnda
Mütemadiyen çelme takan:
Dünkü çocuðum altý üstü
Yastýðýmýn altýnda ucu kýrýk kalemler
Okul formam baþköþede
Sabahý bekleyen.
Yorucu hele ki kýymet bilinmezken
Sýkýcý çözdüðüm her bulmaca
Bak, yine sen çýktýn þu son denklemde.
Hangi kitabý alsam elime
Ayný sayfa numarasý
Hani o tek gözlü evin kapýsýnda yazýlý.
Ýki dirhem bir çekirdek þu aykýrý düþler
Sus pus içimde saklý pek çok yýlgý.
Saçlarým beyazladý beyazlayalý
Atmaya kýyamadým verdiðin o sarý tokayý.
Hadi, gidelim artýk buralardan
Ýnan ki sýðar tek bavula
Ne varsa dünden kalan.
Hatta onlarý da býrakalým geride
Yeni düþlere yelken açmak
Hepten yeter ikimize.
Ýlk ve son randevu:
Kýz-kulesi, denizin ortasý
Sevda ortak dilimiz,
Kaderimizin son rotasý.
Bil ki son sözüm dimaðýmda
Epeydir saklý olan;
Altý üstü tek hece ve pay ettik madem
Kaderi,
Sen hiç düþünme ve gel yeter ki…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.