sessizlik aðýr bir yenilgi deðildi gözlerime. sen gittin,ben seçmedim böyle yaþamayý. savurdun anlamsýzlýklar içinde kendini. benide o karanlýðýn içine attýn. sen olsan þimdi gülebilirmisin?.. aðlardýn oysa sen,sensiz yapamýyorum deyip. hemen sevdirirdin kendini. hemen nazlaþtýrýrdýn,hemen bir öpücüðü hak ederdin. öptüðüm yanaklarýndaki gülümseyiþin verdiði o küpenin sýrýlýtýþý. seni çok harika yapýyordu,bendeki yerinde. þimdi herþeyden ve hepsinden mahrum kaldým. herþey abartýsýzca üstüme geliyor. kesintisi bitmiyor içimdeki çýðlýklarýn. çýðlýklarýn acýsýnda,kendime bir ceset yarattým. artýk,güle güle kullanabilirsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yunus özay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.