Bu kartpostal olayý Beni birkaç ay oyalamýþtý Aylardan yine mayýstý Ben Mayýs ayý geldiðinde Erik aðacýndan düþüþümü Ve Azizeyi hatýrlarým hep Okulda Koþuculuðum iyi olduðu için Beden Eðitimi öðretmeni Beni takýma aldý Yýldýzlerde koþuyordum Komþum mustafa da ayný takýmda idi Sabahçý olduðumuz için Akþamlarý antreman yapardýk Mustafa’nýn 100 metresi çok iyiydi Ama ben de 200 metrede …ve 400 metrede çok iyiydim Böylece Orta Okul birinci sýnýfta bitti
Karneleri aldýk Tabiki durumdan Ailem de, ben de memnunduk Haziran sonlarýna doðru Bir mektup aldým Azize’den Temmuz ayýnýn 15’nde Denizli’ye geleceklerini söyledi Muðla’dan Dedelerinden dönerken Bize de uðrayacaklarmýþ Bu ne güzel bir haberdi Sevinçten uçuyordum yine Derken Azizeler beklenen günde geldiler Halasý Denizli’de oturuyordu Eski mahallelerine gezmeye gelmiþlerdi Hemen bütün mahalleli çocuklar Azize’nin etrafýnda toplandý Çocuklar Baþkenti merak ediyor O da anlatýyordu Ben de kenardan öyle izliyordum
Azize serpilmeye baþlamýþ Saçlarýný salmýþ Daha da güzel olmuþtu Bir süre sonra çocuklardan müseade istedi Yanýma geldi “Nasýlsýn” dedi Ben de “iyiyim sen nasýlsýn” dedim O da iyi olduðunu söyledi Biraz mahallede dolaþtýk O sýrada Azize’nin annesinin sesini duyduk “Haydi kýzým gidiyoruz” dedi O an içim burkuldu Bir garip oldum Yüzüne baktým “Bir daha görebilecekmiyim seni” dedi “Bilmiyorum.Yarýn dönüyoruz”dedi Elimi sýktý “Hoþça kal.Beni unutma” dedi Öylece baka kaldým ardýndan. (Devam edecek)
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.