bestesiz

Günaydýn...
günaydýn da kime?
kendimden baþka kimim kaldý ki?
Bir tek sahip olduðum þey yazmak
yani kelimeler....

Bestesiz hayatým ve de renksiz.
Ne bir sevgilinin sýcaklýðý var
ne de annemin ’uyan artýk’ sesleri.
Günaydýn,
günaydýn da kime günaydýn?
milyonlarca insan içinde nasýl yalnýz kalabildim ki ben.
Ya çok bahtsýzým.
Ya da yalnýz kalmayý hak eden biri...

Günaydýn,
günaydýn sanada eski sevgilim.
Benden sana bir öðüt eski sevgili.
Sen günlerini hep aydýn tut.
Sakýn ha sakýn karartma baþka biri için günlerini.
Yoksa kimse bakmaz suratýna.
Ben gibi kalirsin bak ortada...
Sakýn gözyaþlarýný bir erkek uðruna dökme...
Býrak güzelsin beni aðlattýgýn gibi onlarý da aðlat....

Günaydýn eski dostlar,
günaydýn eski sevgili
günaydýn annem
ve de günaydýn tanýmadýðým insanlar....
Ben þimdi uykusuz gözlerle
bir geceyi daha devirmenin mutluluðundayým.
Kâbuslarý bir gece daha ertelemenin korkusunda.
yine kalemim ve kaðýdýmla yazmaktayým.... Günaydýn, günaydýn evimin önünden geçen güzel yabancý....
Sosyal Medyada Paylaşın: