K a ç ı n ı l m a z

korkunç bir hýzla
geri alýyor
yaþam /

zaten,
sorgusuz sualsiz /
verdiklerini...

týlsýmýný çalýyor,
önce /
çocukluk gülüþünün...

sonra;

aynadaki,
þaþkýnlýðýný,
yüzünün...

// henüz
tanýþmadýðýndan
kendinle //

siyah mý, beyaz mý olduðu
öðretilmemiþ
gecenin /

tarifsiz korkusunu,
kaybediyorsun
en sonra /
içindeki...

zira;

siyahtan korkmuyorsun artýk
öðrenip,
yaþadýkça...
...............
........

gün geliyor,
kum tanesi kadar
yer tutmuyorsun,
þu esrik
evrende /

önceleri,
kocaman bir
kumsalken oysa;

ve sonunda

en cýlýz esintisiyle
doðanýn /
çözülüp,
yitiyorsun /
umarsýz;

ayak bile basmadýðýn /
kuytu
düþlemlerinde...

Pýnar Salman
Sosyal Medyada Paylaşın: