EYLÜL

Biricik kýzým Eylül için...

Eylüldü adý,
gelip geçerdi anlamadan
vururdu biraz da...

En sevdiðim rengiydi doðanýn.
Geldi mi, ona giyinirdi tüm aðaçlar;
giderken /
öksüz kalýrdý,
vücutlarý.

Eylüldü adý.

Yaðmuru, yüreðime denk düþerdi;
hüznü /
sevdama...

Bir güzel mevsim içinde,
bir güzel zaman...
Eylüldü adý.

Kýþa mecburdu;
yaza dargýn..
Güze mahkum;
bahara sevdalý...

Eylüldü adý.

Sonunda,
Yükleyip güzelliðini /
bir bebeðin saflýðýna,
yüreðime kuruldu.
Gelip geçerdi ya anlamadan;
buluþup sevgilerin en yücesiyle þimdi
canevime oturdu.

Eylüldü adý /
parçasýydý güzün...
Sen geldin caným kýzým,
bir mevsime /
eþ oldum.

Pýnar SALMAN / ÝZMÝT-1996
Sosyal Medyada Paylaşın: