Býrakýp gitmek en güzeliymiþ bu þehri Doðruymuþ, acýnýn yalnýzlýkla eþ tutulmasý Bir girdap gibi içine çektiðinde, sessizlik kokan kaldýrýmlarýnýn parke taþlarý en iyisiymiþ geçmemek her gün ayný yerlerden...
Baþtan sevdalanmýþ Baþtan vurulmuþum Oysa insan deðil ki bu, en fazla bir kaç çýnar aðacý, bir demiryolu pas kokan, belki bir çeþme park ortasý... Kuþ dediðin, gökyüzü dediðinse zaten heryerde..
Denizinin kahveye çalan rengi miydi yoksa beni aþýk eden... Ne hayýr gördüm Her akþam sadaka verdiðim dilencisinden...
Seviyorum desem baþým yukarýda Güneþi küser, buluta saklanýr tek vefalým da kaybolur...
Baþtan býrakýp gitmek varmýþ bu þehri.. Ýþ iþten geçmiþ artýk Kara sevdasý tutmuþ yakamý...
1992_ÝZMÝT Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar Salman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.