Tebessümü yüzünde, ruhunda hicran taþýr. Canýný hiçe sayar, hep zamanla yarýþýr. Gün olur ki, gecesi gündüzüne karýþýr; Sevgiyle, merhametle doludur hemþireler.
Onlar ilham kaynaðý, þair ve ediplerin; Dert ortaðý, sýrdaþý, dert ehli gariplerin… Bilgisiyle umudu yeþerten tabiplerin, Þifa olup uzanan koludur hemþireler.
Neler görürüz neler; hayatýn akýþýnda, Doðan ile ölenin; ilk ve son bakýþýnda; Sevincin, gözyaþýnýn hem de yaný baþýnda, Dünyada meleklerin elidir hemþireler.
Sýhhatli yaþamanýn biçilir mi fiyatý? Dünyaya adým atan, bizle tanýr hayatý. Bizde tecelli eder, Hakk’ýn “Þafi” sýfatý; Azmin ve mutluluðun dilidir hemþireler.
Halil GÜLÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Gülşen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.