ateşle oyun oynanmadığı gibi insanlada oyun oynanmaz,bilmelisin.. yunus özay
ateşle oyun oynanmadığı gibi insanlada oyun oynanmaz,bilmelisin..
gücüm kalmadý,senin bakýþlarýndaki akan suya takýlýp kaldým;ÇIKAMIYORUM,Çýkmaya çalýþtýkça boðuluyorum. kanadýðýnda bir yara ilacý olmadan ileþmesi zormuþ,ben söyleyeyim KANIYORUM,her gün.Çýkamýyorum Sudan ve Dayanamýyorum. her günümü son gün gibi yaþýyorum,çünkü sen yoksun,gözlerin yok,ellerin yok,þefkatin yok,kokun yok.. silip atmak gibi bir niyet için baðlanmadým sana,silip atmak kolay olsaydý mecnun leylasý için o kadar zahmete girermiydi. biliyorsun,yaðmur bile buluta küstüðünde aðlýyor ve aðladýðýnda bulut kapatýyor dünyaya kendini.anlatabiliyormuyum ?.. ’’ insan aðladýðýnda dünyaya kapatýr kendini ve sessizlikle dolu saatleri hüzünlü haykýrýþlarýna teslim eder ’’ sana bu teslim oluþlarýmý inkar etmiyorum zaten,sevidliðini bilmek neden acýtýyor canýný.. sormuyorum sana hesapta ver demiyorum.ben bu ateþe kendimi körü körüne atmadým ki.sen baktýn gözümün içine içine... süzdün kömür bakýþlarýnla.kimse kimseye öyle uzun uzun bakmaz,madem baktýn,ateþle oyun oynanmadýðýný bilmelisin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yunus özay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.