TEK YOLDAŞIN KADERKEN
Ne hummalý geceler canýný öyle yaktý,
Müstesna sayýldý da gören gýptayla baktý,
Týlsýmla doldurulan sevinçlerden uzaktý,
Kaybolan yýllarýna tek yoldaþýn kaderken.
Fedakarlýk þerbetin tadý çok acý geldi,
Sinsice sezdirimeden gelip sineyi deldi,
Yüreði bedbaht edip nasýl da göðüs gerdi,
Kaybolan yýllarýna tek yoldaþýn kaderken.
Pusuyordu içinde kanadý kýrýk kuþun,
Çýktýkça çöküyordu týrmandýðýn yokuþun,
Engelli yollarýna son deðil dokunuþun,
Kaybolan yýllarýna tek yoldaþýn kaderken.
Saklamýþ köþe bucak kovalandýkça huzur,
Kurtaracak mý sandým beklediðin o hýzýr,
Ölüme hazýrlandýn kefenin bile hazýr,
Kaybolan yýllarýna tek yoldaþýn kaderken.
Bu dünyada sabrýnýn mutlak mükafatý var,
Kapanmayan yaraný sen yine özenle sar,
Yýpratýp Ýncitmeden yüzünde kalýrsa ar,
Kaybolan yýllarýna tek yoldaþýn kaderken.
Nesrin Önem Demir
12. 05. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.