Kömürlerin içinde

Baþlarýnda baretler, ellerde sefer tasý,
Hepsi de birer candý, kömürlerin içinde,
Henüz iþe çýkmadan, düþer yuvaya yasý,
Her iniþ heyecandý, kömürlerin içinde.

Týrnaklarla kazýndý, santim, santim delindi,
Ter emeðe karýþtý, ak alýndan silindi,
Duayla uðurlanýp, þükür ile gelindi,
Bir olacak zamandý, kömürlerin içinde.

Göçüklerin altýnda, nice ocaklar söndü,
Çaresizlik içinde, tüneli kader sandý,
Gün yüzüne çýkýnca, adýna elmas dendi,
Can kemiðe dayandý, kömürlerin içinde.

Kýlýcý çok keskindi, üç yüz bir can eðildi,
Acý haber duyuldu, millet yasa boðuldu,
Sedyelerde çýkanlar, baba ile oðuldu,
Birçoðu da fidandý, kömürlerin içinde.

Kopmuþtu parçalarý, ayrýldý özlerinden,
Yaþ yerine kan aktý, döküldü gözlerinden,
Umutlar tükenmedi, belli ki sözlerinden,
Her gün þehit arandý, kömürlerin içinde.

Sarýldý tabutlara, anneler yüreðiyle,
Babalar mezar kazdý, kazmayla küreðiyle,
Biçareydi imamlar, baþýnda sarýðýyla,
Soma feryat figandý, kömürlerin içinde.

10.06.2014/Kadir KÜÇÜKKARATAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: