KUMAR
Acýmaz kimseye, merhameti yok,
Parmaktan yüzüðü atar gidersin,
Sanmayýn kimsesiz, sevenleri çok,
Arýný kenara iter gidersin.
Benden söylemesi, istersen dene,
Yapýþýr yakana, bildiðin kene,
Boþuna çýrpýnma, öldü bu sene,
Kurtlar sofrasýnda batar gidersin.
Zengine bayýlýr, züðürdü sevmez,
Namertle dostluðu, arada dövmez,
Samana çevirir diþiyle gevmez,
Kutusuyla hapý yutar gidersin.
Güvenme þansýna verir siftahý,
Söndürür ocaðý, olmaz iflahý,
Eþinden, dostundan, alýnca ahý,
Bildiðin yollarda yiter gidersin.
Oturun masaya, varsa paranýz,
Bir saat içinde yansýn çýranýz,
Çocuklarla zaten, açýk aranýz,
Býrakýr ceketi biter gidersin.
Son model araban, evinle arsa,
Bunlar tatmin etmez gerisi varsa,
Az ile yetinmez, adam davarsa,
Münasip yerinden tutar gidersin.
Bin kere tövbe et, namazýný kýl,
Kurtulmasý çok zor, bir kere takýl,
Nasýl bir hastalýk, ermiyor akýl,
Kumar diye diye öter gidersin.
Dileðim oynayan nasihat alýr,
Yanlýþý býrakýr doðruyu bulur,
Aksini düþünen yarýna kalýr,
Evini, barkýný, satar gidersin,
Musalla taþýna yatar gidersin.
09.02.2015 Kadir KÜÇÜKKARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadir küçükkarataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.