MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ihtiyarın köstekli saatinden
lafı güzaf

ihtiyarın köstekli saatinden


köstekli saatinde önce vakte baktý
sonra saatin kapýsýný aralayýp resme daldý
gözleri tam doldu aðlayacak iken
derin bir nefes alýp bu badireyi atlattý

usulca sokulup sordum ne olduðunu
bakýþlarýndan hemencecik belli oldu
yaranýn mazisi uzundu ve anlatmasý zordu
lakýn merak olunca ýsrarla beraber pes etti

çýkarýp cebinden köstekli saati
bu benim hayat ayracým oðul dedi
tekrar araladý ve anlatmaya baþladý
ne çileli olmuþtu onu kendime yar ediþim

anasý ilk baþta kabullenememiþti beni
babasý ise bu maaþla ev mi geçinir demiþti
onlarý ikna etmem iki senemi yemiþti
o dakika derin bir nefes yine gözyaþýný zapdetti

nikahýmýz oðul mahallenin ortasýnda oldu
bende ana baba olmayýnca gücüm buna yetti
ama almýþtým ya onu mutluluðu paha biçilmez
derme çatma o ev saraydý artýk bana

nikahtan altý ay sonra hamile kaldý oðul
ondan sonrasý bir telaþ ki sorma gitsin
sabah dokuz akþam beþ memuriyetime
birde gece mesaisi ekledim garsonum diye

aile reisi olmak kolay iþ olur mu
o dokuz ay kaçta yattým kaçta kalktým bilmem
ama her dakikasýnda ayrý mutluydum
kollarýmda kadýný ve beklediðimiz çocuðumuz

o sýra bir tebessüm ihtiyarý alýkoydu hüzünden
ve bir cümle sýkýþtýrdý tebessümden sonraya
’’aþk’’ dedi varlýðýný hediye edip can bulmaktýr...
arayý uzatmadan döndü hikayeye

doðum gece vakti olmuþtu oðul
ben gece mesaisinde çocuðumuzun patik parasý peþindeydim
saat ya birdi ya iki dükkana bir telefon geldi
sonra kendimi hastanede hatýrlýyorum

doðumhane kapýsýna vardýðýmda annesi oradaydý
yüzünde bir telaþ bir sýkýntý, anlamýþtým da
doðum telaþýndan sormayý unuttum nede olsa baba olacaktým
tek sorduðum ne kadar oldu içeri gireli idi

saatine baktý ve üç saat oldu dedi
bekleyiþ ilerledikçe bendeki heyecanda sýkýntýya döndü
sabaha karþý hemþire kucaðýnda kýz çocuðuyla
suratýndaki acý bakýþla bir kýzýnýz oldu dedi

her þey buraya kadar masal gibiydi
eþimi sorduðumda cevap için doktoru bekledik
doktor doðumun zor geçtiðini söyleyince
karardý benim gözlerim birden bire

doðum umulduðu gibi gitmeyince
bir anda seçim yapmak gerekmiþ kim yaþasýn diye
benim hanýmda cesur mu cesur
kimseye sormayýn çocuðum yaþasýn deyip mevzuyu kapatmýþ

bana sorsalar ne derdim bilmem oðul
haným benden cesur ki direk yapmýþ seçimi
ve gözlerinden yaþ dökülür oldu ihtiyarýn
bu sefer zapt edecek bir þey yok derken

bir kýz sesi dede diye gelir oldu yanýmýza
ihtiyar saati cebine atýp torunum diye kucakladý
týpký ana annesi gibi deyip öptü yanaðýndan
bana müsaade oðul dedi nasýlsa hikaye bitti

tam torununu kucaðýna alýp kalkarken kýzýda geldi
uzaktan bakýnca herþey güzeldi
hele mevzuyu bilince acýda olsa tat buluyordu
elbette deðiþiyordu her þey, mutluluk vardý ama bir eksik

o ihtiyarla hiç denk gelmedik sonrasýnda
ama giderken söylediði söz hala aklýmda
aþk oðul, hayallerin kadar uzun mutluluðu olmasa da
o mutlulukla geçecek koca bir ömür býrakýr sana
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.