istanbulun kış masalı

termometreler eksi yazýlýyordu
soðuk bir hava dokunuyordu tenlere
Ýstanbul’da çaresizdi
sýcak yerler aratýyordu sevenlere

sokaklar baþtan aþaðý buz tutmuþ
kar kristalleþen þehrin baþýna düþerek
içi ýsýtan o dokunuþunu yazýyordu
beyazlar içinde bir rüyaydý, Ýstanbul

soðuk havaya esaret haberleri
bültenleri esir almýþ dolaþa dursun
aþk hürlüðüne laf ettirmiyordu
çýkýp yaþanmasý gereken sevdayý haykýrýyordu

parklar bu yüzden beyaz salýncaklarýnda
hala misafirlerini aðýrlýyor
ve bir objektife en alýmlý halini
sevdalýlarýn ardýnda yansýtýyordu

Ýstanbul’da direniyordu
çünkü oda sevda ne demek
geçmiþten bugüne yaþattýklarýyla
en içten duygularýyla biliyordu

titreyen surete düþecek bir busede
en kudretli alevlere harman olacak
o sevdalýlar için
Ýstanbul’da termometreye aldýrmýyordu

lakin yalnýzlarýna çare yoktu
çünkü gövdesini kara saplamýþ çýnarlar gibi
kimileri de uzun seneler doldurmuþtu
o ömrü buz gibi kesen günlerin üstüne

ikilemin teorisinde
iki yaný da mutlu etmek yoktu
çünkü buna hazýrlanmýþ bir devanýn
Ýstanbul’un yalnýzlarýna meþki yoktu

ama sevda hep vardý
Ýstanbul bu yüzden baþkaydý
eðer sevgilinin terki olmasaydý
böyle bir kýþ masalý da bende olacaktý

Sosyal Medyada Paylaşın: