İki Sandalyeli Masa
Aklýnda hep sevgili var sanýrsýn
Adamýn adamlarýn ve adamca sýnanlarýn
Belki de sevdikleriydi birlikte sanýlan
Nasýl da konar usulca kýyýsýna masanýn
Zembille inmiþçe dilin de yutmuþ gibi
Cepkeninde aðaçtan aðýzlýk ve kehribar tespihle
Köstekliyi atýp köþeye unutmak adýna utanýp
Uyur vari bir edayla kadehi kalkar çatlaklarýna
Ýki sandalyeli masanýn
Giz koyuyor her gelen giderken
Kurtçuk yuvalarýna tenha masanýn
Adam gibi adam olanlarýn
Yani nasýlda doluydu mangal yürekleri
Ne de çok yükün býraktý adam sanýlan
Sandalyelere kalan sadece aðýrlýk
Ýki sandalyeli masada
Sekiz köþeliyi asýp sandalye uzvuna
Doldur aklýn düþeþ düþüncelerini
Cam bardak ellerde dolar da ha dolar
Ýstenmesi unutulan asla sütünün yerine
Ve yaðdýrýr gece tek baþýna oturmalýðý
Ýki sandalyeli masada
Hey gidi seni dilsiz kurtçuk dolu masa hey
Sen neymiþsin be tahta masa
Bir kýymet verenin çýkmadý kýsmet niyetli
Bir bir döküldü sýrlar küpüne
Dertlere deva iki sandalyeli masa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.