AĞLAMAK
Her kes aðlayamaz Aziz’im,
Sen beðenmesen de o gözyaþý nimetini,
Kolay deðildir anlayanlara yaþamak!
Çünkü aðlalayabilenler anlar ancak!
Yadýrgýyorsun
Hafife alýyorsun birde
Ama hiçte öyle deðil iþte
Bak sen aðlayamýyorsun
Anlamýyorsun da üstelik...
Belli ki hiç aðlayacak þeylerin olmamýþ senin,
Bunu mutluluk mu sayýyorsun?
Ama iþte öyle deðil.
Bak sen aðlayamýyorsun da...
Anlamsýzca yaþýyorsun...
Issýzýnda üstelik...
Bakýyorsun umarsýzca,
Sanki alay var azda
Yani bir bardak çayýn varsa,
Ýçten bir tebessüm dudaðýnda,
En sencilinden iki kelime ile
Sevdiðini sevdiðine söyleyebildiðinde hele,
Önceliðin varsa birde en seven dîl’inde,
Yakýþýr aðlamak adama...
Sevmemiþsin de sen o zaman,
Belki de hiç sevilmemiþ
Oysa ne çok þey var aðlanacak...
Aðlamak yaþamaktý oysa
Varým sanýyorsun.
Aldanýyorsun...
Hiçte öyle deðil iþte!
Bak sen aðlayamýyorsun,
Belli ki yaþamýyorsun da.
Üstelik sen hiç anlayamýyorsun da...
Anlama ama
Bari hafife alma,
Acýma da,
Sadece aðla,
Utansan da…
Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.